- номида
- [ناميده]сифати феълии замони гузашта аз номидан; номида шудан ном гирифтан; номгузорӣ шудан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бодруҷ — [بادروج] навъи райҳони кӯҳӣ бо баргҳои хурду реза ва гулҳои сурхранг, ки донаи он тухми шарбатӣ номида мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ваҷҳ — [وجه] 1. сабаб, далел, асос; аз ин ваҷҳ а) аз ин сабаб, аз ин рӯ, аз ин ҷиҳат; бинобар ин; б) аз ин хусус, дар ин бора; бе ҳеҷ ваҷҳ бесабаб, беҳуда, бе ягон асос; ваҷҳ гуфтан а) сабаб нишон додан; далел овардан; баҳона кардан; б) маҷ. ҳисобӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дарӣ — I [دري] мансуб ба дара; кабки дарӣ навъе аз ҷинси кабки хушхон II [دري] забони форсию тоҷикии адабӣ, ки аз асрҳои VIII IХ сар карда дар Мовароуннаҳр ва Хуросон нашъунамо ёфт ва дар давраҳои баъд ба дигар сарзаминҳо паҳн шуда, асос ва намунаи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
занаб — [ذنب] а 1. дум, дунб 2. тарафи дунболаи галаситораи Аждаҳо (тарафи дигараш Раъс номида мешавад) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ирғай — [ايرغي] т. бот. номи гиёҳ ва меваи он, ки қизил низ номида мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
минтақатулбуруҷ — [منطقة البروج] а. нуҷ. доираест, ки Замин ҳаракати худро дар он анҷом медиҳад ва он ба 12 қисмат (бурҷ) ҷудо мешавад: Ҳамал, Савр, Ҷавзо, Саратон, Асад, Сунбула, Мизон, Ақраб, Қавс, Ҷадй, Далв, Ҳут. Муддати гузаштани замин аз яке ин 12… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мусаммо — [مسمي // مسما] а. кит. исм додашуда, номида, ном ниҳода; мусаммо ба… ба номи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ном — [نام] 1. калимае, ки барои муайян кардани касе ё чизе махсус шудааст, исм; номи аслӣ номи ҳақиқӣ (на лақаб ва на тахаллус); ному насаб исми худ ва нисбати хонаводагӣ, аслу авлод; аз номи… аз тарафи…, аз ҷониби…: аз номи тамоми халқи тоҷик; ба ном … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
номидашаванда — [ناميده شونده] сифати феълии замони ҳозира аз номида шудан; номбаршаванда, он ки ва он чи бо номе зикр мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нуҳ — [نه] шумораи миқдорӣ ададе, ки пеш аз даҳ меояд, адади 9 ◊ нуҳ гунбад нуҳ табақаи осмон (аз рӯи ақидаи қадимиён); нуҳ фалак нуҳ табақаи осмон, яъне ҳафт фалак ва фалаки ҳаштум, ки гӯё бурҷҳои осмонӣ он ҷо қарор доранд ва фалаки нуҳум, ки охирин… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ